Kunst in Coevorden (deel 4)

Nu ik elke week een nieuw stukje wil schrijven merk ik dat ik anders naar mijn woonplaats begin te kijken. Zelf wanneer ik voor het oog een simpele steen zie liggen begin ik me al af te vragen of dat niet meer is dan een 'steen'.

Misschien iets overdreven, maar hopelijk begrijp je waar ik mee heen wil. Met deze andere kijk op mijn omgeving bekeek ik een paar week geleden al terug naar een groot object aan de poppenharelaan.

Voor de blog ben ik gaan uitzoeken wat ik gevonden heb en heb ik er ook weer passend voor dit stuk een paar foto's bij gemaakt.

Ik denk oprecht dat de automobilisten die langsreden ook deze keer een beetje verwonderd opkeken terwijl ze mijn selfie maakte, maar daar kan ik wel om lachen.

Het kunstwerk wat ik nu gevonden heb was vroeger denk ik veel mooier. Het metaal heeft een wat oude uitstraling en ik denk dat het wel eens een reinigingbeurt met de hogedrukspuit kan gebruiken. Ik had wat moeite met het ontcijferen wat ik zag. Op eerste zicht lijkt het wel iets weg te hebben van een klaver dacht ik, maar ook wel een bloem of zelfs een schotel.

De informatie die ik over dit kunstwerk heb gevonden.

Het kunstwerk met de naam de vlierschotel is van Wim Doreleijers en het blijkt wat te missen. In het verleden had het namelijk meeldraden en een stamper. Mijn conclusie dat het wat weg heeft van een bloem was dus correct.

Wat ik erg interessant vind is dat dit kunstwerk een onderdeel is van een groot project om meerdere gemeenten te voorzien van kunstwerken en in deze serie zijn er 22 gemaakt door verschillende kunstenaars.

Het idee toen was om alle kunstwerken op de zelfde sokkel te plaatsen met de zelfde afmeting en het zelfde cirkelvormige concept. De kunstwerken werden elk kwartaal gewisseld op de sokkels tot ze hun uiteindelijke vast standplaats hebben gekregen.

De vlierschotel heeft hier in Coevorden zijn vaste plekje gekregen.

Het gekke is dat nadat ik het kunstwerk had ontdekt, dacht ik eerst dat het kleur heeft. Toen ik uiteindelijk de foto's en het naslagwerk deed kon ik hier niks over terug vinden en zou ik er van uit moeten gaan dat het alleen de kleur van staal heeft. Apart hoe zoiets ingevuld wordt door je eigen hoofd. Men kan er inprincipe elke dag langs het kunstwerk lopen, fietsen en rijden met de auto zonder dat het direct in het oog springt ondanks dat het direct naast wegen ligt. Dus wanneer je door deze straat rijd let dan voor de grap een keertje extra op en wie weet spot jij het kunstwerk.